نگاه نزدیک

نگاه های ما این روزها شاهد وبلاگ «فاجعه» کلمه هاست: از «سانچی» و «پلاسکو» نمی گویم که درد مخاطبم را تازه کنم،اما استان من کهگیلویه و بویراحمد، این روزها همزمان دارند مراسم ختم نُه نفر از کشته شدگان اتوبوس محور ف نگاه نزدیک...ادامه مطلب

 متن زیر روایت یکی از روستاییان نزدیک دنا (دنگزلو) از حادثه سقط هواپیمای تهران - یاسوج است. نشون میده که ساکنان و اطرافیان یک «محل» چگونه از راه ها و مسیرهای آن خیر داره و تازه خود « وبلاگ شاهد کلمه » حادثه ای است نگاه نزدیک...ادامه مطلب

اروینگ گافمن (ٍErving Goffman) از آن دسته جامعه شناسانی است که با تلفیقی از جامعه شناسی و روان شناسی به تحلیل رفتارهای معمول و مرسوم و به عبارتی «زندگی روزمره» اجتماعی پرداخته است. محیط زندگی مملو از نگاه نزدیک...ادامه مطلب

چهارشنبه دوازده اردیبهشت از سمت جاده «کوه سفید» برای دیدن « وبلاگ تالاب کلمه بهشت معصومه» و پرنده نگری که عکساشو در برخی گزارش ها خوانده بودم، رفتم. بعد از حدود پنچ کیلومتر به سمت جاده خاکی، به خاطر بارندگی های ش نگاه نزدیک...ادامه مطلب

هفته پیش از من خواسته شد که در یک برنامه تلویزیونی در باره پیامدهای « وبلاگ حاشیه کلمه وبلاگ نشینی» کلمه در یک محله – منطقه ای در قم ( اسماعیل آباد) سر صحنه صحبت کنم. گفتم به شرط این که «از دید یک برنامه ریز و کارگزار شهری نگاه نزدیک...ادامه مطلب

تا قبل از ماه رمضان پیاده روی رو در مسیر درختزار اطراف کوه خضر می رفتم. مسیر رفت و برگشت حدود یک ساعت. این روزها که هوا گرمتر شده و حال پیاده روی قبل از افطار ندارم،  بعد از افطار حدود 10 و نیم شب، به نگاه نزدیک...ادامه مطلب

ضرب المثلی است که می گوید «ادم ترس چیزی رو که داشته باشه گرفتارش می شود!! جاده ها و خیابان های شهر این روزها در اختیار نیسان آبی است، اصلا«سلطان جاده ها» است. همیشه دلهره و ترس شان را داشته ام... حمل سیمان، تیرآهن، اسباب کشی، نخاله ساختمان و گوسفند و آدم!... مهمتر از این صدای گوش خراش و آلودگی صوتی و... در فضای شهر و روستا و همه جا هستند حضور دارند. چند روز پیش در یکی از خیابان های شهر ماشین را برای خرید پارک کرده بودم. کارم حدود یک ساعت طول کشید، داشتم بر می گشتم یک دقیقه قبل از رسیدن به محل، ماشین نیسان با سرعتی که دو تقاطع باریک را باید به آرامی رد می شد، به سرعت رد شد. چند نفر مسافر همراه او در عقب، ناگهان درماشین باز می شود وبه شیشه عقب ماشین من می خوره و ریزریز می شود و پنجا متر جلوتر توقف می کند... «آغا با این سرعت چه خبره می دونی ماشین کناری رو زدی!» تعجب کرده بود. گفت «کجا» همین جا! ... شروع کرد به این که «من سرعتم زیاد نبود»... کارت هاشو نشونم داد... می گفت « دنبال راست و ریست برنامه ختم یکی از فامیل های نزدیکم بودم و» ... البته منم شانسی که آوردم این بود که اون لحظه کنار ماشین یا توی ماشین نبودم!  چی می شد نمی دونم  به هر حال به خیر گذشت. هر چه باشد احترام سه چیز واجب است: خدا، پدر و مادر و نیسان آبی!»+ نوشته شده توسط کرمی پور در پنجشنبه بیست و هفتم مهر ۱۳۹۶ و نگاه نزدیک...ادامه مطلب

مدتی است دوگانه «سرعت» و «آهستگی»، چه در معنای فلسفی و چه در معنای جامعه شناختی ذهنم را مشغول کرده است. این همه سرعت برای رفتن و رسیدن و حرکت برای چیست؟ در همه پهنای زندگی از خیابان و مدرسه و آموزش و خرید و تفریح و خوراک و فراغت و ... چنین است. پرسش این است که: چه مضامین معناشناختی و فلسفی پشت سرعت و آهستگی است؟ برای فهم بیشتر این پرسش، دو روز گذشته کتاب «آهستگی» (نسخه سانسور نشده) میلان کوندرا، نویسنده چک و فرانسوی تبار را خواندم. هر چند شخصیت ها و اسامی گاه و بی گاه برایم مبهم بود، اما نتیجه گیری ها و نگاه فلسفی - روان شناسی اجتماعیِ نویسنده از طریق روایت داستان «آهستگی» چالش تقابل سرعت و آهستگی موضوع جدیِ روزگار ماست. توصیفات خُرد نگرِ کوندرا از تحلیل نقش ها و فضاهای داستان، موضوع رقص، نمایش و دیالوگ گاهی به تحلیل معناشناختی و پییچیدگی دنیای جدید منتهی می شود و به فلسفه اپیکور و ریتم موسیقی بتهون می رسد و چنین نتیجه می گیرد که «میان کُندی و حافظه و نیز شتاب و فراموشی پیوند مرموزی وجود دارد. در ریاضیات هستی، معادله ای وجود دارد: درجه کندی تناسب مستقیمی با حضور ذهن دارد و درجه شتاب تناسب مستقیمی با شدت فراموشی....وقتی حوادث بیش از اندازه سریع اتفاق بیفتد دیگر هیچ کس نمی تواند در باره چیزی اطمینان داشته باشد. در باره هیچ جیز، حتی خویشتن....درجه سرعت تناسب مستقیمی با شدت فراموشی دار نگاه نزدیک...ادامه مطلب

برای بسیار از امور از جمله پدیده ازدواج لازم نیست به تحلیل های «دوردست» و «آسمون و ریسمون» بپردازیم. روان شناسی را به فلسفه و مدیریت را به فرهنگ و اینها را به زیبایی شناسی و متافیزیک پیوند بزنیم تا بلکه به علل و عوامل یا ضعف و نقص ها و آسیب ها پی ببریم. تنها کافی است به محیط دور و بر خودمان و از می نگاه نزدیک...ادامه مطلب

دیروز صبح یک شنبه از ایستگاه متروی میدان منیریه برای رفتن به خیابان پامنار بیرون آمدم.... رادیو پیام می گفت « تهران امروز بعد از یک هفته آلودگی،به خاطر باران دیشب پاک است». نزدیک میدان پانزده خرداد پیاده شدم و از پیاده روی در هوای سرد، که فکر نمی کردم چندان سرد باشد، بخار و دم وب بازدم سرمای زمستان نگاه نزدیک...ادامه مطلب